Çiçekler Sizi

Naslı mest ediyor çiçekler sizi.
Kimi beyaz açar kimi kırmızı.
Mevla'nın aşkına severim sizi.
Dikeni var yaprağı var dalı var.

Akılsız çiğdemler kışın çıkarlar.
Eser acı poyraz candan bıkarlar.
Köylülerde yakasına takarlar.
Kendine has kokusu var yeri var.

Her birisi ayrı ayrı süslenmiş.
Kimi sarp kayaya çıkıp gizlenmiş.
Yüzün açıp sevdiğine seslenmiş.
Her çiçeğin ayrı ayrı hali var.

Kimi utanırda açmaz yüzünü.
Arı alır çiçeklerin özünü.
Her aşık çekemez güzel nazını.
Ayrı ayrı edası var, gülü var.

Kimi pembe açar kimi kırmızı.
Sevene sevdiğine gönderir bazı.
Her mevsimde biri gösterir yüzü.
Anlar isen her lisandan dili var.

Kimi tomurcuktur, kimisi yetmiş.
Biri mahşerece boynunu bükmüş.
Birisi var, bir devire hükmetmiş.
Sayar isen yetmiş iki kolu var.

Kimi has bahçede kimi dağdadır.
Kimi susuz kalmış, ahu zardadır.
Kimi bir saksıda kimi eldedir.
Her renginden ayrı ayrı donu var.

Murat çiçekleri methedip gider.
Kimi siyah açmış yas edip gider.
Bülbül hasret kalmış ah edip gider.
Papatya, kuşkonmaz, hanımeli var.