Çiçeklerin Açtığı Yerde Seni Beklerim

gözlerimin içine bakarak

ismini söyle...

o vakit

kuşlar gönül rahatlıyla

havalansın

bir bir yansın ışıklar

kederimi kül etsin




bana bir şiir oku de

ben her dizede yoldaş ederim

kiraz bahcelerinden geçeriz

kır çiçeklerini yoklarız ikimiz



ellerimi avucunun içine al

o vakit

yalnızlığıma son vereceğim

kalacak bir yer bulacağım

söz...



gece yarısı beni uyandır

maviye, kırmızıya bürünsün

bütün renkler

güzelim düşler tomurcuklansın

sabaha burcu burcu kokmak

için



bana birşeyler de her gün

o vakit

bütün yokuşlarım düz olur

yüzümde kırlangıcların izi

kaybolur

annemde bendeki bu değişkliği

fark eder mutlu olur




çocuk kalbini korkularından

uzak tut

sende biliyorsun iyi biriyim

kirpiklerimi kırptığım kadar

seni severim



başımı dizlerine yatırdığım saat

o vakit

kelebekler korur alevden kendini

kokar masada meyveler mis gibi

dudağın kenarında açar begonya



kış geçti sevgilim

çiçeklerin açtığı yerde seni

beklerim