Çift Kişilik Nevresimler

Bir tabağın iki kaşıklık düşü
Herkes tek sanıyor
Oysa ben bir canda iki beden yaşıyorum
Diyor ya şair
Mavi kuş
Ben bir serçeyi yüreğimde gizliyorum
Sade senin için
Ne zaman sıkılsan dünyadan ver elini
Uzak diyarlar
Göçme hakkın olduğunu unutma istiyorum
Kumlarda yürüyorum deniz tek kişilik ezgiler mırıldanıyor bana
Sessizce gülüyorum
Ama kumsal biliyor
İki kişilik ayak izlerimizi örtüyor yavaşça
An geliyor ben mavi oluyorum
Şeffaflaşıyorsun yüreğimde
Ve ben sustuğumda sen başlıyorsun
Ondan herkes yüreğimi ölümsüz sanıyor
O yapar diyorlar sağır seslerle
Güçlüdür... Güçlüyüm... Güçlüymüşüm
Gülüyorum
Oysa seni kimse bilmiyor
Ben seni hayata gömüyorum
Ve bazen kayboluyorsun derinimde
Sade senin keşfine açık yolların
Gizeminde terke yatıyor yüreğin
Üşüyorum
Tek kişilik eller
Tek kişilik nevresimlerde
Sevmiyorum ben bu dünyayı anlıyorum
Bir türkü tutturuyor dilim damağım
Kavalıma toplanışı gibi kelebeklerin
Geliyorsun ansızın
İşte o an
Gök mavi oluyor yeniden
Sen mavi oluyorsun ben kadar
Ve biz, biz oluyoruz hak ettiğimiz kadar...