Çığırtkan Manifestosu

Biz bir düşte beraberdik
Sen düşünce yaralandın
Ben düşümde yalnız kaldım..

Etnik sınıflara ayırdığım saçlarımı uzatıyorum
Şaşkın ve bir o kadar da acemi heveslerimin üstüne
Odamın canıma konan yağmurlar
Çillenmiş gibi gösteriyor dünyayı gözüme
Koşulsuz misafir ediyorum karabasanları
Geleceğimi rüya mezarlığına gömdüğüm günden beri

Güneş gözünü her açtığında
Otistik ruhum mütemadiyen uğruyor
Vedalaştığımız köşe başına
Zencefil kokulu muhabbetlerle senden bahsediyorum sağır kulaklara

Oysa diyorum
Oysa kaf dağına süpürmüştüm günahlarımı
Bedeli olmamalıydı
Sayfalarımın ak yüzlerini
Küçük ayakları ve
Benekli tenleriyle avuçlarımdaki
Cehennem çukurlarında oynayan cücelerin lakayıtça kirletmesi

Mahremiyetim baltalanıp
Panayır direklerinde ifşa edilmemeliydi
Teşhis edilemeyen yanlarımda sakladığım sen

Alenen suçtur bu diyorum!

Yaralarıma neşter olup
İyileştirdi diye aşkın
Kendimi bulanık gözlü pişmanlıklara teslim edecek değilim

Hala yalınayak dolaşıyorum
Yerleri ısırgan otu döşenmiş tecrit odalarında
Kemanlar yağmalanıyor
Sancıyan mutluluk duyguma aldırış etmeden
Ve bir çığırtkan tıslıyor gecenin aralık kapısından

'Parmak uçlarımda sallanan kelimeler şahit ki
Bedenime zimmetli tenini başka bir tene çivilersen
Ellerimden boş ol!'