Çığlığıma Biterim

Dolanır ayağıma gece,
içli bir şiirin dizeleri uç verir dudağımda.
Tanıdık bir sancının eşliğinde.
Sen başını yastığa mı koydun sanırsın sevgili?
uykuya yelken açarsın dizlerimde.



?Süzülürsün gözyaşı denizimde
sahipsiz bir sandal gibi?



Mavi düşlere dalarsın,
adını unut(a)madığın kadın saf tutar,
rüyalarının köşe başlarında.
Yastık altı düşlerin,
tebessüm olur dudak kıvrımlarında.
Sen uykuya uyursun,
ben uykusuzluğuma.
Güneş dokununca yüzüne,
kirpiklerin asileştiği an gün ışığıyla,
gözlerimi suskuya yumarım.



"Hoyrat dalgalara kapılırım Karadeniz kadar hırçın ve davetkar
senin yıkandığın sularda ölü(mü)me.
Elini uzat diyemem...Bilirim soğuk ve titrektir ellerim,
üstelik ürkektir...Korkarım yok olacaksın,
parmak uçlarımın dokunduğu yerde"



Belkide bu yüzden lâl olur dilim.
Ben aslında en çok kalabalığımızı gömerim,
öylesine aşinayım ki sensiz / senliliğime,
seni benden söküp alırsa bir fırtına /kasırga,
sükûnetime düşen çığlığıma...Biterim.