Çığlık

Fasılları bitince meyhanenin
Kar ve ışık oyunları başlar
Şehrin sırtlarında


Renkleri üşür gecenin
Mor kırağılar düşerken yıldızdan

Hicaz zamanlar yükler
Zulümleşen heybeye
Şahidi semanın

Her suskunluk
Bir çığlık gülüm

Her çığlık
İnfazı şafak idamlarının

Yiterken tebessümler
Umudu çalan zifirlerde

Hüzün baharları düşer
Sessiz kentin
Külleşmiş bahçelerine

Ölüm ezgilerine vurur arşe
Kemanın la sesinde

Ve
Soluksuzlaşırken tan doğmadan an
Öksüzleşir dudakları aşkın.