Çığlık

?' Katil şehrin karanlık sokaklarında bir ses duydum; Küçük bir çocuğun ağlama sesiydi bu. Gözlerine baktığımda içimde dehşet bir çığlık koptu. Bu onun sessiz çığlığıydı.''



Ey viran şehir
Kaç ceset barındırdın dünyanda
Kaç cinayet işlendi karanlık sokaklarında
Ya da kaç ölüme müsaade ettin kaldırımlarda


Geceleri duyduğum sessiz çığlıklar
Hangi can havliyle atılan naralardı
Kan kokuyor sokaklar
Karanlık gecelerde
Ölüm çığlıkları atılıyor


Hunharca öldürülen çocuklar
Çaresizliğin adını yazdılar
Her kaldırım taşına


Onları amberlerinle yaşatmadın
Misk kokan ağaçlarında
Lotusu çektiler içlerine buram buram


Al yanaklarından
Ab-ı Efsun döküldü
Arşa değdi ah-i zarları


Şişş! Duy!


Sessizlik içinde
Lal çığlığı döküldü
Kırmızı bebek dudaklarında


Ey cellât şehir
Mubah mıdır ettiğin eziyet
Bu dökülen kanların kefaretini
Kaç şehir, kaç maslup öder


Seni bu dünyadan
Aforoz ediyorum şehir
Bu intizar değil
Döktüğün kanların bedelidir


Aman kalmadı artık
Minicik yüreklerde
Kör gözlerin
Bakıp da göremediği gözyaşlarına
İçten içe attıkları çığlıklara
Sağır kulaklar


Sus şehir sus!
Acıyan bedenleri
Daha fazla yaralama


Ve şunu bil
Herkes bir gün ölümü tadacaktır
Sen de bir gün kendi topraklarında
Ölümü tadacaksın.