Çığlık

sorgusuz susmalardan geldim çığlıklara
katıksız acılara açken kızardım mutluluklara
neden diye sorsam içimden geçen umutlara
bir gece neden gündüzü ararken bakar
gönülden mezarlıklara
kim derki göz yorulur ve söner feri
yargısız infazlardan geldim korkuluklara
umut kaçıran korkuluklara
bir hayatın başlayıp sende devam etmesi
bir kızgınlığın sende dinmesi
neden diye sussam karşımdaki korkuluklara
bir hece neden gül yüzü yazarken az kalır sayfalara
kim duyar ki sustuklarını ve diner için
devam eden her gün için
başlatılan her hayat için
sen için
susar sorgusuz yargılar yüzüne vurarak içinden geçen yollara
dağılmış umutlara değen gözlerin
sessizliği vurur çığlıklara...