Çığlık Çığlığa Bir Şiir

Issız
bir gecede
çığlık çığlığa seni
düşünürken
senin için
bir kitap okurken
sonra
demli bir çay yudumlarken
sigaranın dumanı
gözlerimi yakarken
şu zavallı insanlar
hala karanfiller
koyuyorlar
kaldırımlara
ve kırmızıya
boyuyorlar
şu kıyıdaki beton evleri

Ve ben
senin için
şarkılar bestelerken

— Kök salıyor
kızıl kapitalistler
kenar mahallelerde
yeni d/evrimleri
vandallık
gökteki
yıldızlar düşerken
eski putlar yıkılırken
yeni despotlar doğuyor
alaca karanlık gecede

Ve ben
senin için
hece, hece ağlarken

— Deniz köpürüyor
yunus balıkları
deniz güllerinin zehri
yakamozların loş ışığı
ve
deniz kestaneleri

Ve ben
senin için
menekşeler
yetiştirirken

— Beyaz
güvercinler
göğe uçarken
fişekler yüreklere
saplanırken
kara tüylü kuzgunlar
leş toplarken
martılar cırtlak sesle
bağrışırken
kan dolduruyor
kadehlere
faşist Kapitalistler

Ve ben
senin için
şiirler yazarken

Ve
yapacak bir şey yok
hayat böyle derken
kumsalda
balinalar can çekişirken
buğday tarlaları kururken
ormanlar yanarken
taze fidanlar solarken

Ey mavi gözlü Kadın
sana
sunabileceğim tek şey
bin parça olmuş
Yüreğim....


Suskun//