Çıkmaz Sokak

eski bir yağmur
üç mandal
beş parça şiire karşılık değiştirdiğim

bileklerinde güneş dövmeli kadınlar
arnavut kaldırımları
çıplak ayak sesleri

bir örnek apartman boşluklarında
sıkışan güvercinlerin
kanat sesleri

gün batımının kaçak öptüğü
od ağaçları esintisi

şu durmadan dinlediğim musiki

ters ışıkta
siyah beyaz fotoğraflar

bak bu hep böyle değildir
bu pastel gök
ara sıra delinir

pis sular taşar mazgallardan
kağıttan gemiler erir

küfür aşktan sıyrılıp
nefrete evrilir

insanın şu çıkmaz sokağın bitiminde
canhıraş suskunluklarla
duvarlara çarpıp sekesi gelir

dedim ya bu hep öyle değildir
hep böyle de değildir

nasılsa nasıl boş ver
bir sigara yakıp
trenleri düşünür
şiir okuruz

gerisi gelir