Çıkmaz Sokaklar

Öyle olmadık şeyler yapıyorsun ki bazen
Kessen bir damla kanım akmıyor
Kahroluyorum...

İşte o zaman
Cezalandırmak için seni
Önce gözlerini unutmak istiyorum
Alıp fırçamı elime
Paletimden bir tutam siyah sürüyorum
Olmuyor bir türlü
Açınca gözlerini kayboluyor siyahlar
Bakıyorsun bana
Biraz deniz, biraz yosun...
Sıcacık, güven dolu gülümsüyorsun
İstesem de unutamıyorum...

İşte o zaman diyorum ki sessizce:

Sürgüne gitmek sefam olurdu
gözlerin sürgünüm olsaydı eğer...






Bir gece yarısı geliyorsun apansız
Kucağından taşıyor güller...
Duruyorsun öylece
Çocuksu ve garip
Gözlerin sevecen, ellerin ateş...

Şaşırıyorum
"Özel bir gün müydü atladığım?"
Der gibi bakıyorum

"Yok, atlayan benim aslında" diyorsun.
"Ben, dalgın bir adamım biliyorsun
Yaş günü, evlilik yıl dönümü ve diğer günler...
Özenirim anımsamaya
Yine de unuturum birer birer
Özel günlerin ne önemi var?
Sen o kadar özelsin ki, yeter...

Bu iki beyaz gül
Bana verdiğin iki yavrumuz için
Onlar her şeye değer
Kırmızıları ise unuttuğum o günlere say Gülüm
Ömrüm seninle güzel
Nice mutlu yıllara Gülüm
Birlikte iyi seneler..."

Utanıyorum.
Ama o kadar içten söylüyorsun ki
İnanıyorum
O zaman düşüyor gönlümün kaleleri
Tüm çıkmaz sokaklarım sana çıkıyor
İstesem de sana bir türlü kızamıyorum...


Ve diyorum ki:

Vursalar üstüme demir kilitler,
Ayak bileklerime de zincirler,
Fark etmez hiç ziyaretçim olmasa bile
Yüreğin zindanım olsaydı eğer...