Çıkmaz Sokaklaradır Adımlarım,

Bir bilinmezedir attığım her adım
Amaçsız ve serserice
Yolum ne tarafadır, yönüm neresidir belirsiz
Her köşe başını dönüşümde,
Çıkmaz sokaklaradır adımlarım

Bir zamanlar yürüdüğüm tüm yollar sana çıkardı
Bilirdim yolun sonunda sen olduğunu
Adımlarım amaçlı ve emindi
Gölgem peşim sıra koşardı soluk soluğa
Kendime yetişmek için
Ve çoğu zaman yorularak pes ederdi

Senli günler ve geceler bir başkaydı
Gündüzler güneş keşke akşam olmasa der
İstemeye istemeye akşam vaktine varırdı
Arkasında kızıl ışıklarını bırakarak
Mehtaplı gecelerse bitmek istemezdi
Ay şafağa varırken temposunu ağırlaştırırdı
Geceden çıkmamak için

Her anımda yalnız sen vardın,
Gölgemden hatta kendimden yakın,
Şimdi o kadar uzaklardasın ki
Gölgemde, kendimde sensizliğin içinde yitmiş

Sanki yaşanmamış hiçbir şey
Bir varmış, bir yokmuş gibi

Yürüyorum amaçsız ve serserice
Adımlarım varıyor hep çıkmaz sokaklara
Hasretinin yangınında öyle yorulmuşum ki
Bana yetişemeyen gölgem şimdi benden önde gidiyor
Seni bulduğunda kim bilir neler anlatacak
Ama ben duyamayacağım
Gölgem o kadar hızlı ki artık yetişemiyorum