Çıktığım Mezara Geri Dönüyorum

O çok sevdiğim güllerle gelirsin mezarıma
Bırakırsın baş ucuma


Kara toprağa karılmış bedenimle
Dalarım uzun menzilli yolculuğa


Vasiyetim kabrim deniz kenarında olsun diye
Çok can yakanlarım oldu, varlıklarıyla
Yokluğuyla can yakmak, başkaymış başka


Çok derinler de yaralarım oldu
Bu yaranın yeri belli değil


Çok göz yaşı döktüm
Kurumamıştı hiç bukadar göz pınarlarım
Güller için teşekkür ederim


Gönül mezarımda koklarken
Seni hatırlarım
Gönlümde ki ummana yaslanır seni anarım
Geldiğim yere geri dönüyorum diye küsme
Zaten ben hep oraya ait/tim, sakın peşimden geleyim deme !