Çile Dünyası

ÇİLE DÜNYASI (1)

İnsanın ıstırabı doğunca başlarmış

Ağlayarak doğarmış bu yüzden

Sanki bilircesine başına gelecekleri

Birisi söylermiş ona bütün gerçekleri

İnanmak istemezmiş bu söylenenlere

Kulak asmazmış bir tekine bile

Güler geçermiş tüm saflığıyla

Çocukluğundan gelen heyecanıyla

Kendisiyle ilgilenen tüm sevdikleri

Ebedi görünürmüş gülen gözlerine

Tozpembe gözlüklerle seyredermiş dünyayı

Telaş ve sıkıntıları oyun sanırmış

Nasıl oynandığını merak edermiş

Dalar gidermiş çocukluğun sevdasına

Rahat ve üzüntüsüz olmak ne de güzelmiş

Büyüyeceğini aklına hiç getirmezmiş

Zaman bu ya akıp gitmiş seneler

Büyümüş küçük çocuk olmuş bir delikanlı

Eskisinden daha da pek fazla heyecanlı

Dilediğini yapmak istese de ne çâre

Sorumsuz olamazmış artık eskisi gibi

Bir yanda âcizliğiyle kendi varlığı

Öte yanda kendisini kuşatan çevre

Göstermiş kendini adam olmak kaygısı

Başlamış hayata artık saygısı

Derken sevdalanıvermiş birine

Kara sevdaya tutulmuş aşkından

Kalmamış hiçbir farkı şaşkından

Düşünemez olmuş artık bir şeyi

Aklında hep o varmış sevdiği

Yazmadığı ne mektup kalmış ne de şiirler

Dağıtmış kendini derbeder olmuş

Günden güne gittikçe sararıp solmuş

Terk edivermiş bir gün onu sevdiği

Kendine gelivermiş aniden

Ne kadar aptalmışım demiş sahiden

Görmüş dünyanın kaç bucak olduğunu

Anlamış aşkın vefasızlığını

Aşka karşı inancını yitirmiş

Sevda çağını hüzün dolu bitirmiş

Her şeye olmuş üzgün ve kırgın

Aşık olmadan evlenmiş bir gün

Böylece karışmış çoluk çocuğa

Hayat kavgası tek düşüncesi olmuş

Engeller, zorluklar çıkmış önüne

Yılmamış katsa da geceyi gündüzüne

Yaşamış gitmiş böylece bir ömür boyu

Sürecek diye sevinmiş soyu

Tutmayacaklarını biliyormuş ama,

Gene de evlatlarına nasihat etmiş

Anlatmış başından gelip geçeni

Sonra da dünyayı terk edip gitmiş

Bir yolcunun yolculuğu böylece bitmiş...

******************************

Şükrü Atay

1977 - Mazide Kalan Şiirlerim

******************************