Çileli Hayat

Yoklukla tanıştım aklım ereli,
Gelmişim dünyaya susuz bir yeri
Kaderim yazılmış kalubeladan beri,
Çekerim çektiğim çileli hayat.

Yaşattı çocukken yetimliğimi,
Ama çok sevdirdi tüm her şeyimi,
Kıtta olsa verdi yeme giyimi,
Gözyaşı döktüğüm çileli hayat.

Ne bir amcam oldu nede bir dayım,
Yıl oldu günlerim geçmedi ayım,
Her günüm ayaz sonbahardayım,
Güne gün çöktüğüm çileli hayat.

Bir de kara sevda girdi kanıma,
Aldı beni benden yetti canıma,
Bilmez idim gider imiş sonuma,
Biçmeden ektiğim çileli hayat.

Ben hep buradayım ıssız derede,
Bilmem ki doğru nasıl nerede,
Ulaşmak imkansız doğru yere de,
Umutsuz baktığım çileli hayat.

Everdi kendime geldiğim anda,
Muhannet çemberi sardı her yanda,
Çok canlar ayrıldı bir tane canda,
Uğruna çektiğim çileli hayat.

Bir bir düşündürdü öbür dünyayı,
Büktü parçaladı çelikten yayı,
Döktü dişlerimi saydırdı sayı,
Kendimi yaktığım çileli hayat.

Kar yağdırdı o simsiyah saçıma,
Açı kattı vazgeçilmez açıma,
Yükledi her şeyi benim suçuma,
Kafamı taktığım çileli hayat.

İhtiyar eyledi beni bu yaşta,
Nice sesler geldi vurduğum taşta,
Şükür alamadı aklımı başta,
Elinden bıktığım çileli hayat.

Bir verdi üç aldı ömrümü çaldı,
Sıfırın çarpanı tek sıfır kaldı,
Ağrılar acılar sızı çoğaldı,
Yok ki bir çaktığım çileli hayat.

Bil ki kazançlıyım iyi amelde,
Necati yim kalır mı ki bu elde,
Yinede oynattı beni her telde,
Kırkına çıktığım çileli hayat