Çınar Kökü Kurtları

Ümidimi kazıdığım duvarlar küflendi
Dimağıma zehirli alfabeler üflendi
Kül rengi gecelerde boğuldu gençliğim
Atiye bakan gözümün retinası
Yok artık...


Geceler doğacak fırtınaya gebe
Ufukta kara görünmüyor...
Devasa Okyanuslar damla gıyabında
Gölgemi çiğnettim kara postallara
Bayrağımın direğine tırmandı
Yüreği pıtırlı bok böcekleri ...

Dağlarıma kar değil kurşun yağmada
Güneşli günlerim göz yaşlarına yazılı
Hain failler cirit atmada sokaklarımda
Kozası kelebeğe düşman
Çoban sırtı kepenek yırtık...
Kuzularım kınasını kefenine koymada
Ana yüreği çaresizliğe feryat
Sonu gelmez oldu karanlığın hey hat...

İzan perdeleri gündüzden kapalı
Sevdalara rehin düştü..
Bir hançer ki yüreklere sapalı..
Çıkarmaya kahin düştü..


Çınar kökü kurtları
Çürütmede asrımı
Nasırlanmış dert ile
Uyumanın sırasımı...