Cıncık Şeker
Sevdim annemin geçtiği
Koynuna sokulduğum sokakları
Hemen sonra sevdim
Dua edince
İki tekerli bisiklet gönderen Allah'ı
Yere düşen ayetlerini öptüm yükseğe koydum
Derisi kırışık gönlü ütülü
Dedemi sevdim
Çok sevdim
Babasının bakkalı iflas eden
Daha ortada bayram yokken
Gözleri cıncık şeker dağıtan bir kızı
Sevmedim
Karanlığı koşturan
Işığı emekletmeyen kaldırımları
Hafızama abanan
Yarısı dışarıda kalan
Yokluğun heybetli kavramını
Sevmedim
Yüzünde yıldız yıldız korkular olan
Etimi cimcikleyen karanlığı
Sevmedim
Kuyudan susamışlık çekmeyi
Ağrının uçurtmasını uçurmayı
Sevmedim
Hıçkırığı korlaşan anasızlığımın
Yanından gelip geçen ırmakları
Tava gelen imdat haykırışlarımı
Döven kekeme çekiçleri
Sevmedim işte
Cıncık şeker seven oğlanları
Adını ayrı sevdim kendisini ayrı şiirin. Sevmedim bölümlerini sevmesem de hem fikirim. Ki o sevilenleri kirletenlerdir sevilmeyenler... Hepsi bir yana finalin masumiyetini ayrı sevdim. Saygı ve selamlar...