Cinnet

Dokunmaya korkuyorum
Kırılıyor umutlarımın kilidi
Savruk düşlerimin ininde
Yosun gözlerine gidiyorum
Yüreğimin yamalı ikliminde
Ansızın uzaklara vurulurken
Poyraz hasatlarıyla uzanıp toprağa
Haykırıyorum

Bir özlemin edası tutuşuyor
Hayalinin tabakasında
Bakışlarının sığlarına
Gönlümü rehin vermişim
Hasretliğin nafaka mesaisinde
Ayrılıkları emzirirken
Çapraz sancılar tetikte
Sol yanımı dürter

Umutla kesişen
Hicranlı sevdanın coğrafyasında
Zılgıt anlarla hüzün dalıymış tutunduğum
Yokluğunda umut satarken
Ayrılık tezgahında
Kaç özlemin yıl dönümüdür
Sarıldığım cinnet