Çıplak Ayaklı Çocuk

Çıplak ayaklı çocuk misali, koştum anılarıma.
Ayağıma cam batar diye hiç tasam olmadı.
Kavuran sıcağa aldırmadan, güneşle aynı anda yürüdüm.
O bana eşlik etti. Bense ondan hiç sıkılmadım.
Terler boşaldı alnımdan.
Sicim sicim dökülürken, silmedim hiç.
Elimde üstü dağılmış bir bebek, yüreğimde sadece duygularla yürüdüm.
Çıplak ayaklarım acısa da hiç aldırmadı gönlüm.

Sen ağlardın ya anne.
Gizli gizli seni izlerdim.
Her acına, küçük yüreğimle eşlik eder, usulca öperdim.
Sen sevdiğim için öptüğümü zannederdin.
Evet severdim.
Ama öpücüklerim sevgiden değildi.
Kanayan, mücadele eden yüreğine ilaç olmaktan ileri gelirdi.
Bakardın ya yüzüme gözlerin dolu, kıyamaz içim giderdi.

Ağlama annem.
Bak ne güzel büyüdüm.
Koskoca çınar gibi sevgiyle gizledim seni.
Gül kokularını içime çekerek filizlendim.
Bakan gözlerin ışık yolum.
Yüreğin yurdum.
Varlığınla huzurumsun.