Çirkin Maral

Sana şemsim demişim dostluğuna muhtacım
Gülümsemen, can demen el sallaman yetiyor.
Yorgunluğum kalmıyor muhabbetin ilacım
Gönül bahçen lalezar gül yollaman yetiyor.

Gözlerim hasretinle dalıyor uzaklara
Süzüyorum çevreyi hayal meyal nerdesin
Bu dünyanın çarkında düşerim tuzaklara
Kaf dağının ardında ulaşılmaz perdesin.

Kalbindeki güneşin ısıtır tüm çevreni
Sen sevgiyi yüceltir bal edersin dilinde
Bulamam bir dengini dolaşsam tüm evreni
Hoş sohbete aşığım savrulmuşum yelinde.

Kader bağladı yolun buluşturdu benimle
Duygular örtüşüyor bir elmaya benzeriz
Boş yere ağlatırsam öderim bedenimle
Toprak bile dayanmaz tabiatı üzeriz.

Hayatın son deminde yürüyelim sonsuza
Nefsimize dur deyip imtihanı geçelim
Çağlayana sırt dönmüş su neylesin cansıza
Helalinden kazanıp zemzem deyip içelim.

OZANMERDAN bir selam özlemini bitirir
Bulut göğe yükselmez sağanağı dinse de
Yanlışa teslim olan sevdasını yitirir
Zaman çeker ayarın yol tükenmez dense de.