Çırpınış

Yaşamak için yaşamak o kadar zor ki bu hayatta,
Nefes almalar güçleşiyor.
Diyor ki:
Sen yaşama!
Nefes alma, bırak, kalsın bu hayat olduğu yerde
Ama
Olmuyor, hazmedemiyorum yenilmeyi.
Beynim geziyor diyar-ı aşk âleminde.
Bedenimse burada,duygusuz ve umutsuz gerçek zamanda...
Var olmak için burada kalıyor.
Ama bir şey değişmiyor.
Gidip geliyor aklım, çırpınıyorum.
Çoğu zamanda sesimi duyuramıyorum.
Tükeniyorum.
İsyan ediyorum, isyankâr ruhumla.
Haykırıyorum gür ve çatallı sesimle.
Ama değişmiyor.
Böyle gelmiş böyle mi gider?
Yoksa
Böyle gelmiş değişirde mi gider?
Bilmiyorum.
Ama
Yaşamak için yaşamak o kadar zor ve ağır ki,
Onu da çok iyi biliyorum...


17.03.2009