Çizgi
çocukken
haddini bilmezdik biz
hacmine uymaz buğu
güneye kalkan poyrazdık
hem arka bahçede kuytu
büyüdükçe,
rüya sandık çocukluğu
ve abartılı bir coşku
oysa dizlerimizdeki yaraydı
biraz da karanlıktaki korku
şimdi
hoyrat ellerce aranırken üstümüz
ceplerimizde bulunan
üstü çizik duygular sadece
sevgiye kanıt yok artık
aşk nicedir çizginin gerisinde
ama hâlâ
dalgalı bir ıslık sesinde çocukluk
belki demir bisikletin selesinde
rüzgâra bağışlanan saçlarda
ille de "bir yangının külü"nde
ah! aslında dünde çocukluk,
hep geçip giden günde
Bir çocuğun gözünden dünyaya bakabilmek zor ama sevgilerin belki de en güzelidir İçtenidir. Bu dizeleriniz bana bir şiirimi anımsattı şair. Dilerim onu da yarın paylaşırız. Bu arada ben hoşbuldum sizde hoşgeldiniz paylaşımlara. Şirimi paylaştığınız için tşkler aynı zamanda.
büyüdükçe, rüya sandık çocukluğu ve abartılı bir coşku oysa dizlerimizdeki yaraydı biraz da karanlıktaki korku ŞAİR KUTLARIM ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR.
büyüdükçe çocukluk özlemlerimizin arttığını çok güzel ifade eden ve beğeniyle okuduğum dizeler.. yürekten kutladım şairim her dem saygımla