Çoban Yıldızım

azar azar coğalıyor yalnızlık
usul usul yok oluyorsun.....

ufak ufak birikirken hasretin
büyük büyük acılar bırakıyorsun...

ardından...

kocaman bir sahilde
küçücük bir kum tanesi bu sevda
irice bir dalga lazım şimdi
diğerlerine karışmaya
ve bir deniz kestanesi gibi batıyorsun
ayaklarıma...
gidemiyorum bir adım daha...
sana çakılıyorum...
yavaş yavaş kaçmak istiyorum senden..
poyraz vuruyorsun
sana düşüyorum..
kalkıyorum
lodos vuruyorsun bu sefer
sensiz üşüyorum...

yapma...

biliyorsun çoban yıldızım..
hep seni düşünüyorum...

Ben aslında sensiz yaşamaya üşeniyorum.................

bak kalemimden kan damlıyor
lugatımda aşk kalmadı
neyim varsa sen aldın....

harfler bile hep sessiz
günüm maviye çalmıyor
senden sonra sesli harfim olmadı...

durmadı cığlıklarım
sesim sana ulaşmıyor
senden sonra buralarda acı kaldı
hasret kaldı
gri kaldı
güz kaldı...

yakamozlar bu sahile vurmuyor
senden sonra ay geceye varmıyor
simsiyah burda akşamlar
buralara ilkbaharlar varmadı...

ve sabaha az kaldı...

derken...


geceyi bir ezan sesi yırtıyor.....
yine sensizliğe düşüyorum
sabah olmuş coban yıldızım..
hala seni düşünüyorum..
hep seni düşünüyorum..