Çocuğum Ölüyor.

Ah bir çocUk olsaydım ne olurdu acaba.
Umutlarım aşklarım dahası gülüm açar mı bir sonraki bahara.
Sitemin nazın anladık ta kibirle çıktığın o dağa .
Yasakladığın için giremiyorum eteğindeki ormana.
Bu şehirde taze bir fidan gibi çocuğum ölüyor.

Bazen asılır çehren bazen de güler KAMYON GÖZLER.
İnadın tuttumu kar etmez o güzel sözler.
İçemediğim su yiyemediğim yemek yerine beni sadece sen besler.
İnan bana inan ki inan senin için düşündüğüm en temiz şeyler.
Bu şehir de gömmeye bile kıyamadığım çocuğum ölüyor.

Adı olmayan çocuk olur mu.
Koklanmayan gül sevilmeyen kul olur mu.
Dokunulmayan el kanamayan yara olur mu.
Yanlış adresi bilirdim de yanlış insan olur mu.
Bu şehir de avuçlarım da çocuğum ölüyor.

Vazgeçmek aklıma gelen en son şey.
Haykırmak istiyorum için ce bir kaç kadeh mey.
Benim borcum sadece kendime senden alacağım yok ki hey.
Yarım kalmış masalı romanı tamamlamak tek istediğim şey.
Buşehirde ağlamayan çocuğum ölüyor.

Bu benim sensiz ilk cumartesim.
Sen mutlumusun ben artık cumartesilere kahrettim.
Sevmediğim pazarı mı yoksa çok sevdiğim cumayı mıseverim.
Senden beklediğim hiç birşey yok bil ki bu son seferim.
Bu şehirde savaşarak kaybettiğim çocuğum ölüyor.

Sana göre küçük ve gurursuzdur bana göre yücedir destanım.
Kaç kere kaç defa söyledim şakamda bile yok yalanım.
Sen olmsan bile rüyam da düşüm de senle olur sabahım.
Beni tanıdın artık çık içinden kurusun batağın.
Bu şehir de kucağıma alamadığım çocuğum ölüyor.

Ne garip şeydir bu gel diyemiyorum git diyemiyorum.
Bu şehir de sni saçına dokunan rüzgardan bile kıskanıyorum.
Allahım neydi günahım gitmiyor bildiğim tüm duaları okuyorum.
Yokluğun da hep sana resmine bakıyorum.
Bu şehirde vedalaşamadığım helallaşamadığım çocuğum ölüyor.

Siz bu şehri bilirmisiniz.bir kere yanmış bir kere daha yansın.
Karadır kalesi ellerinden tuttuğum gül sen çok yabansın.
Belki kırda bir çiçek belki de vadide zambaksın.
Çok sevdiğin o şarkıda ayrılığı neden çalarsın.
Bu şehirde ateşler için de kalan çocuğum ölüyor.

Güneş yeni doğuyorsa sabah yerine akşam demeyi.
Ekilmiş tohumu başak olunca biçmeyi.
Soğuk suyu sıcak suyla karıştırarak içmeyi.
Duyduğun namelerle kendinden geçmeyi.
Bu şehirde gözlerine bakamadığım çocuğum ölüyor.

Ben en çok çocuğumu severim
Olmayacak duaya niye amin ederim.
Kıskançlık la nefretle yinede severim.
Sen başkasın sana hep KAMYON GÖZLÜ gülüm derim.
Bu şehirde gül gibi solarak çocuğum ölüyor.

Attığım her adımda titrer yüreğim.
Darlanırım bazen olur kesilir nefesim.
Ben çok kötüyüm geç kalmış hevesim.
Çıkamıyorum dışarı kapanmış kafesim.
Bu şehirde yaralı bir kuş gibi çocuğum ölüyor.

Yokluğunu boşluğunu tarif edemiyorum kendime.
Varlığın da dokunamıyorum buyday tenine ellerine.
Mahkumum san ki adını koyduğum KAMYON GÖZLER'İNE.
Sen beni sevmesen de ben seni en temiz hislerimle.
Bu şehirde kandıramadığım çocuğum ölüyor.

Dermisin dodurmasına bir oyun daha.
Bu şehirde kışıda bitirdik birlikte bak baharıda.
Kör düğüm olmuş boğazım düşecek gibiyim uçurumda.
Aklıma geliyor ye hadi hiç bir şey yemiyorsun işte o her sofrada.
Bu şehirde aç kalmışım doyuramadığım çocuğum ölüyor.

Bazen şıngır mıngır bazen bıdı bıdı şimdi ise boş kaldı beşiğim.
On beşi yirmi beşi bitirdim haklısın otuz beşe geldi gençliğim.
Kıskançlıktan mı aşktan mı kısacık olmasın seninde olsa benim eteğim.
Ah çocuğum çocuğum KAMYON GÖZLÜ güzelim.
Bu şehirde yaşamak için sebebim sebepsiz çocuğum ölüyor.

Ben kötüyüm aşkıda bilmem sevdayıda.
ikinci kez yeniliyorum gidiğim bu savaşta.
Seneye belli değil gelmem diyorsun varlığın yetti bana bu toprakta.
Duydun geçen adını kime sayıkladım aynı şeyi yine yaptım bu sabahta.
Bu şehirde her uyandığım da kaybolan çocuğum ölüyor.

Bu şehrin kalesi kara olurda sevdanın karası olmaz mı.
Yeni getirmiş dünyaya annenin yarası olmaz mı.
Ben geberiyorum bir çare bir yare bulunmaz mı.
Her seferinde söyleme bari hiç mi yüreğin sızlamaz mı.
Bu şehirde anası babası değil ABİSİ OLDUĞUM ÇOCUĞUM ÖLÜYOR.

10/04/2007