Çocuğun Göz Kanları

Kaldırımın soğukluğuna uzanmış
Annesinin donuk bakışlarından
Anlamaya çalışıyordu
Gecenin neden bu kadar soğuk olduğunu
Hıçkırıkları karışırken
Birşeylerin anlamsız öfkesine
Çocuk dayayıp acılarını duvara
Kan ağlıyordu
Sabahın ortasındaki karanlığa
Hayır! Göz yaşlarını kastetmedim
Gerçekten kan ağlıyordu
Çünkü
Ondan önce çok göz yaşı dökülmüştü
Paranın canla değiştirilmesine
Ve oyuncakların
Hayallerden bile çıkarılmasına
Çoğunun çığlıkları hiç duyulmamıştı
Hayatlarının son anlarında
Kapatırken birisi tüm ışıkları

Anlamıştı çocuk
Yetmiyordu anladıklarını anlatmaya
Ne göz yaşı ne de çığlık
Ve çocuk kan ağlıyordu
Belki görmek istedikleri bu
Belki bitirirler diye bu anlamsızlığı
Feda ediyordu kendini
Kan ağlıyordu çocuk
Sulu boya resimlerindeki kalp yerine
Gördüklerini kırmızıya boyayıp

Çığlıkları bir şarkıyı andırmıyordu
Çünkü hiçbir şarkı
Barındıramazdı böyle bir acıyı
Hiçbir söz açıklayamazdı yaşananları
Sadece kan akıyordu
Sıcak bir mermi etrafından

Gecenin geldiği sadece saatle anlaşılan
Çünkü gece ile gündüz arasında
Saat dışında bir fark bulunmayan
Kahrolası karanlıkta
Başkalarının çığlıkları karışırken anlamsız öfkeye
Onun çığlıkları kesiliyor
Ve artık çocuk kan ağlamıyordu
Kaldırımın soğukluğuna uzanmış
Başkalarının anlamasını bekliyordu
Donuk gözlerinden gecenin soğukluğunu...