Çocuk
dudaklarla ıslarsın öpüşlerini
yiten her adamda eksilerek
her biri ayrı sıcak soğuk
demedim mi sana
seni anlamazlar çocuk
yuvarlarsın içinin kadehlerini
hepsinde ayrı bir acı verir
sigaran kısalır, sesin boğuk
demedim mi sana
seni anlamazlar çocuk
vehimlere bürünür yüzün
vicdanında rahatsız bir düş
ızdırabın büyür duaların soluk
demedim mi sana
seni anlamazlar çocuk
yiter gidersin bir akşam intiharsız
ardından ağlayan bırakmayarak
yüreğine gam düşer beninin soğuk
demedim mi sana
seni anlamazlar çocuk
yine de bir anlayanı olduğu için şanslı belki...
güzeldi.
sevgiler.