Çocuk Ve Düş Kırığı

Çocuktum
Hayatın merkezi
Dünya bendim, güneş bendim
Benim için dönerdi evren
Benim için yaşardı annem


İlk düşümün kırığı
Merdivenin en başından
Son basamağa uçamadığımdaydı
Sonra
Bermuda üçgenini görme ihtimalimin olmadığını bilip
Mezar taşı dörtgenini
Kesin göreceğimi öğrendiğimde

Parmaklarımla metali de eğemiyordum
Paraşütsüz göğe de çıkamıyordum
Gökyüzünü yeşil yapıp
Yeryüzünü maviye çeviremiyordum

Oysa çocuktum ve en güçlü bendim
Dünya bendim, benim için vardı
Şu güneş ben olmasam doğmazdı
Ve ben olmasam yağmur yağmazdı

Kırıldı düşlerim
Şimdi yalnızca tuvalimde artık
Mor renk sürdüğüm gözler
Kızıla boyadığım gökler
Kafa ile gövdeyi takas ettiğim resimler
Ve düşen hayallerim
Resimlere yazılara sığındılar
Yerlerini ancak buldular

İlk düşümün kırığı
Merdivenin en başından
Son basamağa uçamadığımdaydı
Sonra
Mezar taşı dörtgenini
Kesin göreceğimi öğrendiğimde


MAJ
(Çocukluk İşte s.7)

23 Haziran 2010 94 şiiri var.
Beğenenler (9)
Yorumlar (24)
  • 15 yıl önce

    çocukluk ve düşlerimiz neler vardı neler hepsini hatırladım birden...

    ne çok yanılgım varmış meğer hayatla ilgili ve ne çok düşmüşüz uçamayarak...

    yüreğinize ve kaleminize sağlık.👍👍👍👍

  • 15 yıl önce

    Yüreğinize sağlık... Anlamlı güzel bir eserdi...kutluyorum çok👍👍 Sevgilerimle🙂

  • 15 yıl önce

    🙂🙂🙂🙂🙂acıda olsa gerçekler yüzleşeceğimiz birini iyi tanımak isteriz .....yüreğinizin çocuk şiiriydi👍kutlarım sevgimle

  • 15 yıl önce

    Sevgili Müjgan, hangimizin böyle çocukça hayalleri yoktu ki, neler neler hayal eder, neler olmak isterdik. Bütün düşündüklerimizi yazsak koca bir roman olur. Başarılı bir şiir tebrik ederim. Sevgilerimle...👍👍👍👍👍

  • 15 yıl önce

    Değerli kalem içsel bir konuşmanın izleriyle dolu mısralar içimin çocuğunu dile getirdi.Çocuktum... Emeğinize yüreğinize sağlık...