Çocuk Ve Sofie

*Sofie'ye...

-I-

Bana annelerin olduğu bir masal anlat Sofie.
Öyle anneler olsun ki, çocukları üşümesin benim gibi
Yatağa kaçırdıkları için dövmesinler kızlarını
Gözleri cennet gibi koksun,
Burasında taşısın sevgiyi, tam burasında!
Terk edip gitmesinler kızlarını, Sofie
Biliyor musun, balıklar kendi yavrularını yerlermiş.
Masallardaki anneler yapmazlar bunları, değil mi?

Sana annelerin olduğu bir masal anlatacağım Çocuk.
Öyle anneler ki, yüzlerinde çocuklarının kokusu
Sözleri inciden, ellerinde buket buket sevgi
Çocukları üşümesin diye yüreklerini yakan anneler
Avuç içlerinde Cennet çizili, kirpiklerinde çiyler birikmiş anneler.
Biliyorum, balıklar kendi yavrularını yer.
Korkma, bohçasını yavrusunun huzuruyla doldurur masallardaki anneler.

-II-

Bana babaların olduğu bir masal anlat Sofie
Öyle babalar olsun ki, doğum günü pastamla geri dönsünler
Bütün pastalar benim olsun ama, tamam mı?
Kızlarının gözlerini öpen babalar anlat bana
Kızlarını görmeden yaşayamayan babalar
Sarılmayı öğretsinler, sarmalasınlar gökyüzünü
Buralarını acıtmasınlar kızlarının, tam buralarını!
Kaçıp gitmesinler, kalıp beklesinler, cesur olsunlar!
Kızsınlar kızlarına, bağırsınlar, sonra da uyurken gelip başını okşasınlar.
Yeter ki olsunlar Sofie, yeter ki gitmesinler, kalsınlar.

Sana babaların olduğu bir masal anlatacağım Çocuk.
Öyle babalar anlatacağım ki sana, elleri kolları pasta dolu,
Çilekli, çikolatalı, kremalı, meyveli pastalar
Üzerinde doğum günü mumların, üzerinde mutluluğun.
Öyle babalar ki, gözlerinde cesaret, ellerinde hayat.
Sırtına düşse de hayat yorgunluğu, yavrusunun kokusunda dinlenir onlar.
Yedi düvel karşısında dursa da, yavrusunu bırakmaz geride.
Öyle babalar ki, burasında merhamet, tam burasında!
Sırtlarını dönmezler arkalarından bakana
Gidip de geri dönmeyen babalardan değil ha;
Dönüp asla gitmeyen babalardan.

-III-

Bana içinde çocukların olduğu bir masal anlat Sofie.
Öyle çocuklar ki, mutluluktan yanakları çatlamış
Herkes onları sevsin, kimse onları bırakıp gitmesin
Sokaklarda top oynasınlar, ip atlasınlar
Geceleri yalnızlıktan korkmasınlar benim gibi.
Buraları ağlamasın, tam buraları!
Tam kırk kere anlat bana bu çocukları, kırk kere
Gerçek olsun, rüya olmasın hep.
Altlarına kaçırmayan çocuklar olsunlar bir de.
Ellerim üşüyor Sofie, masallar anlat bana, ısınayım.

Sana içinde çocukların olduğu masallar anlatacağım Çocuk.
Al yanaklı, ceylan gözlü çocuklar
Evleri olan, hiç terk edilmemiş çocuklar.
Buralarından mutluluk taşar, tam buralarından!
Alınlarında zekâ ışıltısı, gelecekleri umut dolu
Avuçlarında şekerler, çilekli pastalar, doğum günü mumları
Gidenlerin ardından koşarken dizlerini hiç kanatmamış çocuklar.
Anlatacağım sana Çocuk.
Rüyalarındaki çocukluğu anlatacağım, kırk gece boyunca.
Buranda filizlenmesin gerçek, tam buranda!

-VI-

Bana sonu yazılmamış bir masal anlatır mısın Sofie?

Sana seni anlatamam, Çocuk.