Çoçuk Yüreğimin Masum Hüzünleri

Onu gördüğümde kaldırımda oturmuş,
Sessiz ve usulca ağlıyordu...
Nedenini sorduğumda ;
?Uçurtmamı rüzgar aldı götürdü,
Şuram acıdı? deyip,
Sol yanını gösterdi ya,
Onunla birlikte ağlamamak için kendimi zor tuttum o an...
Şimdi düşünüyorum da,
O an gözlerimde biriken hüzün bulutlarına izin vermeliydim,
Ağlamak için bundan güzel bir sebep bulamam belki bir daha...
Çocuk yüreğine hüzün yakışmaz oysa,
Ne kadar masum bir sebepti onun ki...
Onun adına dilekler tuttum,
Yüreğimdeki adak ağacından...
?Dilerim güzel çocuk ;
Ömrünce gözyaşı dökeceğin,
Tüm sebepler bu kadar masum,
Bu kadar acısız,
Ve bunca düzeltilebilir olsun...?
Ama o an onun yüreğinin acısını,
6 yaşındaki Deniz çok iyi hissetti...
Onun en azından,
Birkaç saatlikte olsa ,
Göklerde süzüldüğünü gördüğü,
Yediveren renklerle bezeli bir uçurtması olmuştu...
Bense ondan çok daha küçükken,
Kırmızı bir uçurtma için,
Günlerce ağladığımı bilirim...
Şimdi döktüğüm gözyaşlarıma bakıyorum da,
Keşke hep böyle masum şeylere akıtsaydım onları...

Mayıs 2008/denizdemirsahin