Çocukça
'Çocuk' kalabilmeli insan
Düşlerini suya fırlatıp sektirmeli
Aklına estikçe seksek oynamalı mesela
Hem de en mızır kocakarının kapısında
Gülerken kahkahaları evrene karışmalı
Ağladığında yüreğini gözlerinden taşırmalı
Yani, samimi olmalı insan, samimi olmalı...
Rüzgârla sevişircesine koklamalı hayatı
Düşmekten yılmadan ayağa kalkmalı
Yaşamın parkurunda özgür bir tay gibi yol alırken
Yüreğinin sınırsızlığıyla bir çocuk gibi
Yarı buçuk sevinçlerini uçurtmasına nakışlayıp
Sınır tanımadan uçurmalı...
'Çocuk' kalabilmeli insan
Büyümek için telaş etmeden
Büyümeye fırsat vermeden yaşlanmalı
Küçücük yüreğinde
Dizindeki yaradan başka
Acısı olmamalı...
Lingiri* oynarken dünyayı bir kenara bırakıp
"Matsas, gotsas, andirigidsas"* diye
Haykırmalı dertlerini sopanın ucunda
Dünya etrafında dönmeli insanın
Çocukluğuna dönebilmeli
Dönmektense insanlığından
'çocuk' kalabilmeli...
*Lingiri: Kıbrıs'a özgü bir tür çelik çomak oyunu.
*'Matsas,gotsas,andirigidsas': Oyun sırasında kısa sopayı uzun sopanın ucunda sektirirken söylenen terimler.
Çocuk olsak savaşmazdık mesela şairem. Kin tutmazdık, kalp kırmazdık... Çok sevdiğim bir temenni var; ''Keşke yine çocuk olsam da dizimde ki yarayı en büyük acı sansam...''
ne zaman ki çocukların içtenliğine ve masumiyetine eriştik işte o zaman insan olacağız şair...
tebrikler 👍
Teşekkürler Şiirkolik Ailesi 👍