Çocukça Sevdim
Gözlerinde ki yıldız uçurtmalarında takılı kaldı gözlerim
Mehtabı kıskandıran gizeminde
Annesine muhtaç bir çocuktu ellerinde yüreğim
Seninle tatlanan elma şekerim
Yüzüme bulaşan pamuk helvam dan ibaretti
Tüm sevincim,kederim.
Yüreğinde ki çocuğu, çocukça sevdim
Ve hep orada çocuk kalabilmeyi istedim.
Emek verdiğimiz kumdan kale evimiz
Sahil boylu boyunca bahçemiz
Deniz yıldızlarıydı bahçemizin renkli çiçekleri
Mutluluk tek servetimiz
Ümitlerimiz yasak hayallerde gizliydi.
Yakamoza inat yıldızlarla dans ederken
Dalga sesleri bizim şarkımız olsun istedim.
Yüreğinde ki çocuğu, çocukça sevdim
Ve hep orada o çocukla kalabilmeyi istedim.
Sevda masallarını suya yazdığını,
Heveslere aşk diye sığındığını
Yetişkinliğinin şamarı yüzüme vurunca anladım.
Şımarıklığının kumdan kalelere sığmadığını.
Öldürdüğün çocuğu, çocukça sevdim
Ve yüreğinde çocuk kalabilmeyi istedim.
Şimdi kır kalemi, yetişkinliğin le cezalandır sevdiğim...
Hep o çocuk saflığnda kalabilsek keşke.Güzel yorumunuz için teşekkür ederim üstadım.
Çocuk masumluğuyla sevebilmek,çocuk kalabilmek ,sevebilmek -sevilmek öyle hesapsız...şiirler yazdıracak kadar....
Değerlendiren yüreğinize sağlık üstadım.Teşekkür ederim.Saygılarımla.
yüreğinize soluğunuza sağlık çok güzel
sağlıkla kalın