Çocukluğum

Fındık filizlerinin arasında,
Arada başını çıkaran üç beş yılan vardı çocukluğumun baharında.
Böcekler türküler söyler,
Ezan sesleri en güzel melodi olurdu her anımda.
Boş vakitlerimde uçurtma yapar
Bir de tarlalardan böcekler toplardık
Kimini yarırıştırır
Kimini güzel diye, bağrımıza koyardık.
Herhangi birşeyden ya da herhangi bir sebepten;
Korkumuz olmazdı.
Dedim ya çocuktuk biz,
Her yanımız mutlulukla dolardı.
Şimdi korkma terimine bakıyorum da;
Ya kırmamak için korkuyorum insanları,
Ya da terk edilmemek için...
Bazen kendime soruyorum da;
Neden herşey eskisi gibi değil,
Neden?Niçin?
Çünkü herkesin bir hikayesi varmış.
Kimi paranın yolunda, kimi ise çıkarının...
Gelen misafirin ardından, bir televizyon açılmış
Sesler kaybolmuş, arasında haykırışların...