Çocukluğum

Diz kapaklarım yara-bere içinde..
ellerim ayakkabı boyasına bulanmış
ve yüzüm su sattığım o kentin
yorgun terminallerine kuraklanmış..
hiç sevmedim yeşil çimenler de yuvarlanan çocukları
onlar da sevemediler beni,
gözlerim de façalı bir çocuk gülüşleri ve
yüreğim kıt kanat yaşam sıkıntısında..
kimseyi sevemedim ben aslında, sokakta elmalı şekerleri, dönme dolapları ve
ağzım da ki mütevazı yıllarımı..
kan revan içinde ki bir parkta, cesetlere boyalı bir hayatım
çürümüş gülüşleriyle bir ben..
ve o uçsuz bucaksız bir varmış bir yokmuş hikayeleriyle '' annem..
yıldız topluyorum şimdi
çocukluğumun şerefine
avuçlarıma yakılan kına törenlerinde..