Çocukluğum

Biz küçük şehir çocukları idik.
Paylaşırdık bez bebeğimizi, misketimizi, beş taşımızı.
Ağlardık biz birimiz düştüğünde.
Kaldırırdık yüreğimizle.
Saklambacımız bile güzeldi bizim.
Saklanacak yerimiz çoktu.
Abim giderdi dağ tepe.
Yanından hiç ayıramadığı valizi ile yani benle.
Abim herşeyden korurdu beni.
Düştüğüm de kaldırırdı.
Yaralandığım da beni küçük bedeni ile taşırdı.
Biz kızlı erkekli çocuk idik.
Birbirimizİ hep sevdik.
Kardeşçe sevdik aynı ailenin çocukları gibi sevdik.
Kavgamız da oldu bizim.
Birbirimizin saçını çektiğimiz de.
Ama küsmelemiz olmadı.
Hala çocuk olmak isterdim.
Büyümemek ve hala çocukluk arkadaşlarımı isterdim.
İkiyüzlü olmayan çıkarsız arkadaşlarımı.
Küçük şehrim de mutlu olmayı isterdim.
Ben eski zamanları özledim..........