Çocukluğumu Özledim

Çocukluğumuzu özleriz hepimiz
Sonra, derinden bir iç çekeriz
Ne kadar saf ve temizdik hepimiz
Sevdiğimizi yürekten sever
Sevmediğimizi açıkça söylerdik
Hiç bir çıkar gözetmezdik.
Var mıdır söyleyin?
İçimiz de çocukluğunu özlemeyen
Acılarla dolu olsa bile
Hep çocuksu yanlarımızı özleriz
Aslında içimizdeki çocuk
Hiç büyümez
Biz büyüsek bile.....
Zaman zaman çıkar ve bizi şaşıtır
Belkide insan olmanın en güzel tarafı budur
Çıkarsız ve yürektendir çocuksu sevgiler
Bizim oyunlarımız bile farklıydı
Ağaç kapmaca ,saklambaç,
Çamurlarla oynar ,oyuncaklar yapardık
Annem görmesin diye saklardım ellerimi
Her seferinde anlardı çamurla oynadığımı
Şimdi anlıyorum nasıl anladığını
Çocukluğumu çok özledim
O zaman büyümek için sabırsızlanırdım
Ah ! bir büyüsem derdim
Oysa en güzel günlerimmiş şimdi gördüm
İçimizdeki çocuk ,hep çocuk kalsın
Geçmişle aramızdaki bir köprü olsun