Çocukluk

Ayağımda lastik ayakkabı
Sırtımda kara önlük
Utana sıkıla düşe kalka
Yağmur çamur demeden geldim öğretmenim.
Okul çıkışı aldım elime boya sandığını
O kahvehane senin bu kahvehane benim.
Boyayalım ağabeyler parlatalım hem de bademyağlı,
Derken kafamı kaldırdım, karşımda oturan öğretmenim.
'Arkadaşlar dün bir olayla karşılaştım, duygulandım
Ne mutlu, çalışıp aileye katkıda bulunmak,
Çalışmak ayıp değil, ayıp olan boş durmak'
Dedi beni de duygulandırdı öğretmenim.
Tek hayalimdi bisikletimin olması,
Dua ederdim yüce Allah'a
Karşılık verdi dualarıma.
Alabildim eskide olsa bir bisikleti.
Dostlar sağ olsun öğrendik binmeyi sayelerinde.
Bayram geldi, el öpme parası cepte,
Giderdik bayram yerine parayla bisiklete binmeye.
Çocuk olup ta var mı kavga etmeyen?
Cebinde parası, elinde şekeri bitmeyen.
Simit satar, yük taşır yorulmaz,
Hayatından memnundur çocuk,
İsteği bitmez, şikâyet bilmez.
Okul biter, vardır karnede üç, beş zayıf
Baba der; ne bu zayıf kendine iş bul.
Köye gidilir akrabaların yanına
Çobanlık yapılır, köydeki çocuklarla.
Hayal kurar her çocuk çalışıp para kazanmak ister,
Komşu, akraba büyük çocuklar
Örnek olur bu yaşta onlara
Belki kaçmak vardır hesapta
Nereye, niçin bilinmez,
Gözleri görmez uzağı, yarını,
Hoş görülür çocuklar dövülmez
Çocuktur deyip sevilir bu yaşta.