Çocukluk Aklım İşte

Uçak görünce

Uçaaak uçaaak

Babama selam söyle derdim

Oysaki

Babam evde

Koşardım uçakla yarış yapardım

Çocukluk aklım işte

Ayaklarımı yerlere vururdum

Hüngür hüngür ağlar

Tuttururdum şeker diye diye

İsterdim bir kaç tane daha

Vereceklerdi illa

Hakkım sanki

Çocukluk aklım işte

Kağıttan kayıklar

Bir leğen içinde yüzdürürdüm

Düüüt düüüt

Geçilin yoldan, geliyor dandan

Saklambaçta herkesi görürdüm

Biip biip

Çocukluk aklım işte

Komşu kızı Hattuç’la

Doktorculuk oynardık

O hasta olurdu, ben doktor

Tahta kurşun kalemde iğne

Koluna batırınca iyileştirirdim de

Çocukluk aşkım işte

Boyacıı boyacıı

Ayakkabını boyayım mı abiii

Gıcır gıcır olmazsa para verme abiii

Parayı da alınca beğenmezdim

Parmaklarım, yüzüm kara boyalı

Gülerdi arkadaşlarım

Bir mahalleden diğer mahalleye kadar

Kovalardım

Bir tekme

Çocukluk aklım işte

Küçük bir tepsim

Düşerdi simitlerim

Tozlu tozlu satardım

Çıtııır çıtııır

Kimseler almazdı

Ağlardım

Çocukluk aklım işte

Uzunca ipli topacım

Oynardım, oynardım

İçmezdim su, demezdim acım

Renkli renkli bilyelerim

Vuruşturdum

Hep utardım

Çocukluk oyunum işte

Her günümü hatırlarım

Sanki o anı yaşarım

22 Mart Dünya ‘’ Çocuk Şiirleri ‘’ Günü