Cocukluk Askim

Bir Hazan gecesiydi
Yalnızdım
Sensiz soğuk uykularım
Üşümekteydi yüreğim ....sıcaklığına hasret
Titremeye başladı dudaklarım
ağlamaktayım şimdi
karanlık ve ben
Tek şahidimiz sönen yıldızımız

Rüyamda gördüm seni
ürperdim
Tekrar ağladı dudaklarım
Ve birden sana yazdığım,
gülünç ama.....
sevgi dolu Şiirlerim geldi aklıma

cesaretlenemeyip de veremediğim
Senin için her sayfasinda kuruttuğum
kan kırmızı güllerim geldi aklıma
sonra okul çıkısı korkusuzca bekleyişlerim
pala bıyıklı okul Müdüründen siper olmadan
Bekledim seni

çocukluk Aşkım ve dudaklarım susmadı
titriyor yine
Ağlamaya başladı

Sen kırkbin çiçekten çok daha güzeldin
seni koklamaya bile kıyamazdım
Rengin solmasın diye
Yağmur altında ıslanma pahasına
seni saklardım kem bakışlardan
Sevinirdim kendimce, gururlanırdım
sana siper oldum diye

Ve sonbahar yaprakları gibi,
dökülmeye başlardı gözyaşlarım
Ağlardım

daha küçükken Hüsrana uğratsada Hayat
Yıkılmış bir Sevdanın enkazında
Karanlıkta çaresizce
o korkunç karanlıkda
seni bırakıp gidemezdim
Sokak Çakallarına
gidemezdim.....
gidemezdim Sevdam