Çocukluk Aşkım

Ayaz bir sabah kalkar içimden bir ışık yakar heyecan, sevinçle işe koşardım.
İçim içime sığmazdı her şeye neşe ile bakar çay dağıtırdım,
bakkala Manava Kuşlar kıskanırdı mutluluğumu
Pırıl Elmas kokardı yüreğim coşmak isterdim hep.
Çağlayan Ezan sesleri içime bir Irmak gibi akar,
Akşam olunca eve dönüşte bir Kız çıkardı karşıma,
hayran olurdum onun bakışlarına. O bakardı ben bakardım.
Türlü hayallere dalardık taaki Akşama çökene dek karanlık,
ikimizde suskun söyleyemezdik bir birimize sevdiğimizi
gönül Kuşlarımız aynı uçardı dalgalanır coşardı.
Sonra yavaş adımlarla Evin yolunu tutardım aklımda takılı kalan bukle bukle saçların hayalimde...