Çocuksu Ölüşüm

Mavileri çoktan solmuş bir sevdadır yüreğim,
kim bilir hangi çıkmaz sokaklarda, bu kaçıncı sabahlayışım
kaçıncı kayboluşum bu
kendime bile yabancı,emanet düşlerimin soysuzluğunda
kim bilir,
bu sende,
kaçıncı kez
kendimi arayıpta bulamama sancısı...

yüreğinin kenarlarına düşüyorum her defasında
ellerim,sana dokunmak yerine hüzünler topluyor
kim bilir
topladığım bu kaçıncı yakamoz gözlerinden
bu kaçıncı ay ışığı
ardına düşüp gittiğim
bu kaçıncı sızı
yüreğime kurşun gibi sapladığım...

şimdi sen
çok uzaklardan gelen hüzünlü bir bulut olma
durma üstümde
yağma artık
gözlerimde ıslanmasın yeniden
fırtınalı gençliğim
kim bilir bu kaçıncı yarım kalan gülüşüm
mavileri çoktan solmuş sevdalarda
kim bilir,
bu kaçıncı
çocuksu ölüşüm...