Çok Arayacaksın

Bir sabah uyandığında
Hazin bir öykünün
Hüzünlü dizeleri dizilecek boğazına
Yutkunamayacaksın
Oracıkta kalacak yakarcasına
Ve çok uzaktan gelen rüzgâr
Bir yudum bile esmeyecek
Soluğuna yaşam katmak için
Keşke
Keşke, sevdadan yana
Bir ışığım olsaydı diyeceksin kendi kendine
Nihayet
Yine karanlığa gömüleceksin
Göz yaşlarının ıslaklığıyla uyanacaksın
Gün doğmayan sabahlara

Bir sabah uyandığında
Çok arayacaksın
Karşılıksız veren eli
Tutmak isteyeceksin
Lâkin bulamayacaksın
Yağmurların bile kirlendiği dünyada
Bir damla saf sevgi arayacak yüreğin
Nâfile!
Çünkü sen; sana yanan o ışığı söndürdün
Çok özlediğin
Karanlık dünyana döneceksin...