Çok Yaşlanmış Yalnızlık

ikimizin arasında kalacak bak
söyleme kimselere
geçerken gördüm düne
farketmedi beni
aralanan kapı kırıktı
rüzgar da yoktu,güneş de
karanlıktı...
dokundum,içime sızdı
çoktandır yalnızdı
çok yaşlanmış yalnızlık
öyle darmadağınık
ürkek bakışlı
pejmurde
gölgesinde titriyordu,
sevdanın terkedilmiş bir yerinde

seyrelmişti anıları
kırışık
soluk
kış denizleri kadar soğuk
çelimsiz
gelimsiz
bakma yalnızlık gibisi yok dediğine
her mevsimi sarı yaprak
susuz kuyu
yüreği ağzında,
gözlerinde büyütmüş korkuyu
dilini yutmuş
zamanı susmuş
çıkmazlara sıkışmış
çok yaşlanmış yalnızlık
söyleme kimselere
çok yaşlanmış....




suadiye.2007