Çok Yorgumun

yorgunum sevgili
karanlığın kementi sıkarken boynumu
şimdi ellerin nerde
bedenim, bir huzurdur dinlenirken
söyle bana
kafamın böyle yorulması niye

niye içimdeki insanların birbiriyle kavgası
insanların benimle davası
bitmeyen kavgaların, kavgamla kavgası

şimdi zaman
mevsimde taze bir hazan sarısı
yaşanan dört mesim bende hep zemheri fırtınası
kuşlar yavaş yavaş giderken şehrimden
içimde güneşsiz kar yangınları

çok yorgunum
bedenim, bir huzurdur dinlenirken
şehrin çıldırtan sessizliği niye

niye bu dışa sancılı vuruş
gölgemin gölgelere yalnızlığı
söyle bana sevgili
ben maviyi severken
gözlerim nerden aldı renginin karasını