Çok Zorsun
Durursun karşımda zorludur yolun
Bükmüşsün boynunu mahsundur yüzün
Sevdi vazgeçmiyor gönlüme sözüm
Etrafı dikenli güller gibisin
Hırçın bakışların yaktı sinemi
Kabahat bendemi yoksa sendemi
Tutuldum sevdana söyledim emi
Kayalara çarpan seller gibisin
Esiyorsun gönlümü tarumar ettin
Aklımı başımdan aldında gittin
Gelinmez yollara uzağa attın
Fırtınası hırçın çöller gibisin
Aldandım kandım tatlı sözüne
Öyle içten baktın benim gözüme
Nasıl umut verdin garip gönlüme
Sevdaya haykıran diller gibisin
Mehmet Dağal neyineydi bu sevda
Sevdiğine kavuşan azdır dünyada
Yorma sen kendini yorma beyhude
Bahtı kap karanlık kullar gibisin
sevgilinin sevi'si yürekte çağladıkça her kıbal ve duruma benzetmek sevenin yüreğinin vazgeçilmezidir mehmet hocam..duygu seliydi her dize.. kaleminiz, kelamınız zeval görmesin.. en kalbi saygımla