Çoklu Kişilik Bozukluğu

Ben seri bir katilim sevgilim,
Her gece senden birini katlederim.
O cansız hayalini görmeden uyuyamıyorum.

Bu işi yaparken, mutlu olduğum söylenemez,
Ama bunu düşünmek için de , pek vaktim olmuyor.

İlk işim gözyaşlarımla ellerimi yıkamak ve yüzüme kurulamak,
Sıra cinayet mahali, dağılan ortalığı toparlamak...
Bazen çok dağıldığı oluyor, o zaman da sadece seni sırtlıyorum..

Kuş gibi hayalin, belkide başka şeyler düşündüğüm için öyle geliyor,
Biraz yürüdükten sonra, seni o ıslak yastığın altına itiyorum...

Cinayetimin sırları, yeterince yüzümdeki çizgilerde saklı
Görgü şahidim geceye tehtidler yağdırıyorum.
Korkudan karardıkça kararıyor herşeyi ört bas ediyor...

Güneş doğmaya bir-iki saat kala uyuyorum,
Vicdanım rahat değil, rüyamda sorgulanıyorum..

Kimse seni öldürdüğümü bilmiyor,
Ben masum rolünde ondan haberim yok diyorum.
Ortada nasıl olsa delil yok,
Hayalin, kayıplar listesinde, aranıyor.

Boncuk boncuk terlemişim,
Sabah erkenden uyanıyorum.
Bi yorgunluk var üzerimde, yataktan kalkamıyorum.
Gece birşeyler olmuş, ama ne?
Benimkisi çoklu kişilik bozukluğuymuş,
Allah'tan hiç birşey hatırlamıyorum....