Çöl

kalbimi çektim dünyadan
elhamdüllillah, büyüdükçe büyüyor
göğsümde Allah, ömrümde yalnızlık

bitmeyen bahar yoktur, başlamayan kış da
şiir dediğin bir dargınlık biçimidir
bir unutmama misillemesidir
hayata
ve yazılana.. anla.

ben çöl dedim, içimin hüznüne
dokunmaz kimse kimsenin yarasına
zamana bırakıldı her şey, her zaman
üstlenilmez bir suç gibi, tüm aşklar da..

sesimi aldım bu gürültüden
şükür ki susuyor insan yüreğinden
kotasız bu acılar dünyasında.

mukayet ol Allah'ım kalbime
ve aklıma.