Çölde Seyyahım Ben
Çölde gezen bir seyyahım ben,
Kavrulur bazen dudaklarım sussuzluktan,
Bazende taşıyamaz dizlerim kalırım iki büklüm,
Seraplar görürüm o zaman sahralarda ben.
Nil Ananın sularına kavuşmayı bekler gibi,
Bende güzel yüzünün görüntüsüne kavuşmayı beklerim,
Aradan geçen onlarca yıl içinde,
Bir an aklımdan çıkmadın sen.
Develerim taşırken hörgüçlerinde litrelerce suyu,
Ay kadar uzak gelir bana sana kavuşmak umudu,
Gözümden akıttığım her kanlı gözyaşlarımdaydın
Yere düşmeden buhar oldun çöllerde sen .
yüreğine sağlık şenol abi nice şiirlere👍👍👍👍👍👍