Çölleşir Miyim

pir'e desem uyanır mı
ki o curaya bastığı isyan
canımı yakan işaret parmağını dokunduğum yerde ki o yangın harlatan acım
kana, kanın karışıp ve akarken nehrin ters tarafına boğulup ulu orta yutkunmayı unutuşum
göğüs kafesine inen o zor yolculuğun telaşı

yorgunken bir de
bir de zamanı tüketen saç telimi
bırakıp avuçlarına
parmaklarımda alfabenin ilk harfinde kalışım üstelik

dudaklarım kırışırken
öpmeyi unutan mazimin,
okul çocuğu ürkekliği sararken avuçlarımı, ince belli bardakları tutarken titreyişim
korkuşum kırarım diye cam kırıklarını

ya saplanırsam
gözlerine, kirpiklerine saklanırsam
eski bir bıçak gibi

ağlarsan sen eğer
şehirler ters dönerken, sokak çeşmelerine diz koyup kan dolusu

kurnalar hüznünü biriktirse, nisan yağmuru gibi
ve ıslanırsan kızıl saçlı

o kayan yıldızın peşinde saklanırsan
meçhul gidişe takılırsa haren

kalır mıyım buhranlaşıp
nesli tükenmiş çekirge misali
susarsa türküler içimde

ya şehirde kaybolursa sesin

göremez isem
Gemlik'e doğru Veli gibi denizi

çölleşir miyim.....