Çöp Kutusu
Ayrılık nasıl bir şeydir; istesen de bilemezsin,
Elinin altındadır kalem; tek kelime yazamazsın,
İsterse çatlasın kafan, neden dökülmez harfler?
Bunu anlamazsın.
Resmi bir tablo gibidir; karşında çok şey söyler,
Bir cevap bekler senden,
Dilin tutulmuştur sanki; iki lâf edemezsin.
Devriktir dizelerin, hecelerin, bir kargaşaya yol açar
kaleme her dokunuşun, pes etmeye ramak kalır,
Şiir denemelerin hüsran; çoğu da çöptedir.
Gece nasıl da ürkütür adamı; karabasanı anlamazsın,
Uyku tutmadığında gözünü; tavanda daireler çizersin,
Parmağındaki tükenmez kalem; aynı sözcükleri yineler daim.
Sabaha erişmek ne zordur bilsen;
Şafakla sayfalar dolusu kağıt, merhametsizce harcanmaktadır,
Çöp kutusu da zengindir artık, ukâlanın da hasıdır;
Zavallı, kendini şair sanmaktadır...
06.03.2008 - 2009
dipnot:
--------------------------------------------------------------------
Sevda acısından kıvranan bir bireyin, toplumda kendine uygun gördüğü konum, genellikle münzevî bir yaşamdır.
Sevdiğine hasretlik çeken adamın, ulaşamadığı sevgilisine söyleyecek çok şeyi vardır. Ancak geceler boyu, kendini ifade edecek birşey bulamamakta, her yazdığı kelâmın, kendini/sevgisini tam olarak anlattığına kanaat getirmemektedir. Nâmeler, şiirler düzmekte ama, bir türlü onların, yârine lâyık yürek sözleri olduğuna inanmamaktadır.
Bu kısır döngü içinde, sevdalı adamın yaşadıklarına çalışma odasının üzerinden nasıl göründüğü, yazdıklarının havada uçuştuğu, ortalığın aynen kafası gibi karmakarışık olduğu, çöp kutusuna fırlattığı her buruşuk kâğıt ile, yarım yamalak, anlamı bozuk, parça parça sevgi sözlerinden oluşuk metinler ve dizelerle dolu sayfaların, çöp kutusundan bir bakışla verildiği, atılanların toplamının, çöp kutusunu bile etkileyebileceği, aslında tüm yazma çabalarının iki kelimelik bir ifadeyi kapsamakla da yetinmesinin mümkün olduğu aktarılmaktadır şiirde.
Şair de, şiirdeki çöp kutusunu artık arkadaş bellemiş, sevdalı kahramanın dilinden konuşmaktadır;
Çöp kutusunun çektiğini, bir çöp kutusu bilir, bir de ben...
Önceleri çöp kutusunu büyültmeyi düşündüm, ama çare olmadı bana,
şimdi daha büyük birşey kullanıyorum; çalışma odamı..
Saygılarımla..