Çorak Yüreğimin Yağmuru

Biçare düşmüşken bedenim,

Yiterek tükenmeye koşuyordu gençliğim,

Sorarken hep kendime,

Hata bende mi

Yineleyerek şahlanırdı yalnızlığım,

Gecelerim yapbozun eksik parçası kadar kayıp,

Günlerim türkülere sığmazdı,

Bir gün, çorak yüreğime yağdın,

Lakin gözüm o güne kadar tek damla görmemiştir,

Bu denli yeşerdim,

Bu denli fazlayım,

Ara ara solsa da güllerim,

Ben bu yağmura hep razıyım,

Hem yüzü çamur olsa da toprak yağmura nasıl küser,

Çok apansız geldin,

Böylesine alışılmamış bir merhaba,

Beklenmedik sabahlara uyanır oldum.

Düşlemek, düşlenmek bambaşka

Arada tutsa da fırtına,

Bu çorak yüreğim, razıdır aşkına,

Bir yapboz kadar parçalandım,

Belki bin yaprak, bir polen,

Sayısız kırıldım insanlara,

Belki bin ahmak, bir ölen oldum,

İnsanlara bu denli direnen yüreğime,

Bir melek kondu,

Kanat çırptıkça içim solsun,

Sen yeter ki bende dur,

Canın saolsun.

Senle içime göçerken, en güzel mevsimler,

Odamın duvarını süsleyecek ,senli resimler,

Bu çorak yüreğimin yağmuru,

Diyeceklerse de onda boğuldu desinler.